Κάθε μέρα και μια μικρή νίκη
Είναι Σάββατο πρωί. Ένα οχτάχρονο κοριτσάκι με μαύρα κυματιστά μαλλιά μπαίνει χαμογελώντας στο κέντρο μάθησης Kumon. Τη λένε Μαρία. Κάθεται στη θέση της γρήγορα και κοιτά με ανυπομονησία τις ασκήσεις των μαθηματικών μπροστά της. Σημειώνει την ώρα έναρξης, κρατώντας το μολύβι στο χέρι γεμάτη προθυμία. «Για να δούμε τι άλλο θα μάθω σήμερα», λέει.
Συμβαίνει στα αλήθεια αυτό; Μάλλον αναρωτιέστε: Πώς γίνεται ένα παιδί να θέλει να λύσει ασκήσεις μαθηματικών Σάββατο το πρωί και να είναι και χαρούμενο;.
Ήθελα να ρωτήσω τη μητέρα. Στο μεταξύ η Μαρία φαίνεται να διασκεδάζει και να παραβγαίνει με το ρολόι. «Η μέθοδος Kumon της δίνει μια καλή αίσθηση αυτοεκτίμησης», λέει η μητέρα της, Χριστίνα. Γιατί; Γιατί βρίσκει τις λύσεις εντελώς μόνη της. «Για μένα είναι μυστήριο πώς μπορεί να κάνει μόνη της πολλαπλασιασμό! Δεν με ρωτά τίποτα. Την αφήνω να δουλέψει με την ησυχία της.»
Μετά η Χριστίνα μου διηγήθηκε ότι στις οικογενειακές διακοπές, η κόρη της ζήτησε να πηγαίνει στο κέντρο μάθησης Kumon. «Θέλει η ίδια να μαθαίνει περισσότερα, ακόμη και στις διακοπές.»
Απίστευτο, σκέφτομαι. Η χαρά που παίρνει με τα αποτελέσματα της μάθησης με τη μέθοδο Kumon είναι ένα ισχυρό κίνητρο που δεν την εγκαταλείπει. Ανακάλυψε μόνη της πώς να κάνει πολλαπλασιασμό. Ουάου. Δεν μπορεί να το έμαθε στο σχολείο, αφού με τη μέθοδο Kumon κάνει ασκήσεις που αντιστοιχούν στην επόμενη σχολική χρονιά.
Και αυτό μόλις έξι μήνες αφού άρχισε να εργάζεται με τη μέθοδο Kumon.
Η μητέρα της Μαρίας είναι χαρούμενη και περήφανη. Ενώ συνεχίζει να διηγείται, έχω την εντύπωση ότι έχει ήδη καταλάβει πως στη μέθοδο Kumon δεν πρόκειται μόνο για μαθηματικά. Όπως και με τόσα άλλα παιδιά που έχουν εγγραφεί στην Kumon, οι δυνατότητες της Μαρίας αξιοποιούνται στο έπακρο. Και όσο περισσότερο αξιοποιούν τα παιδιά τις δυνατότητές τους, τόσο περισσότερο αυτό λειτουργεί προς όφελός τους. Κάθε μέρα βιώνουν μια μικρή νίκη: «Μπορώ μόνη μου», «είμαι ικανή», «τα κατάφερα», «τα έκανα όλο σωστά».
Βιώνοντας αυτήν τη χαρά, αλλάζουν και μαθησιακή στάση. Μάλλον ξεπερνιούνται τα όποια συναισθηματικά εμπόδια και οι δυνατότητες τινάζονται στα ύψη, όταν τα παιδιά αναγνωρίζουν τι μπορούν να καταφέρουν και τι συναισθήματα τους προκαλεί αυτό. «Η κόρη μου έχει σίγουρα περισσότερη αυτοπεποίθηση.» Η Χριστίνα κλείνει τα μάτια της γεμάτη περηφάνια και, ενώ συνεχίζει τους επαίνους, ανοίγει διάπλατα η πόρτα και βλέπω μια Μαρία που λάμπει από χαρά να τρέχει στη μητέρα της, αγκαλιάζοντάς τη σφιχτά.
Με αυτήν την ωραία εικόνα στο μυαλό, αναρωτιέμαι τι άλλο έχει μάθει μέχρι σήμερα η Μαρία. Για να νοιώσουμε απόλυτα την αίσθηση της επιτυχίας, πρέπει να δοκιμάσουμε να κάνουμε κάτι που δεν γνωρίσαμε ποτέ. Όπως είπε και ο Mark Twain: Το μυστικό για να γίνεις κάτι, είναι να ξεκινήσεις. Σκεφτείτε πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει σήμερα κιόλας κάτι καινούριο.